HET FEEST en Riga

Donderdag 23 augustus

Vandaag is dan de grote dag voor René en Baiba. Marja heeft al om 8 uur een afspraak met de kapster en is dus vroeg uit de veren. 

Ik ga deze tijd maar even besteden om de voortent van de caravan te halen. De komende caravan slapen we drie kilometer verderop in Brindisi, dus het lijkt ons beter om alleen de caravan te laten staan zonder de voortent.

Tegen elven is Marja terug en ik ken haar bijna niet weer. Wat kan een visagiste iemand zo veranderen.

Wij rijden nu samen terug naar de trouwlocatie, maar eerst even doorgeven aan de campingbaas dat we de komende nacht niet aanwezig. Hij brengt ons zelfs deze nacht niet in rekening. 

Aangekomen in Brindisi wordt er al gewerkt om alles helemaal voor elkaar te hebben. De dames van de bloemen, de dames van de catering, de visagiste, iedereen is superdruk om alles zo goed mogelijk te laten verlopen. 

Ik heb even een gesprek met Evita, de nicht van Baiba, zij is vandaag de ceremoniemeester en samen spreken wij het programma voor deze dag door.

Het is de bedoeling dat zij de aftrap doet met een welkomstwoord en daarna ga ik mijn speech houden  gevolgd door Irena, de moeder van Baiba, daarna doet René een woordje voor Baiba en Baiba voor René. De ringen worden aangeschoven en het feest kan beginnen.

Om half drie is het dan zover. In een romantische ambiance aan een meer met een trouwboog ontvangt iedereen het bruidspaar. In totaal zijn er zo’n 36 personen aanwezig, waarvan 11 Nederlanders.

Het gaat allemaal precies zoals Evita het heeft verteld. Wat wij in Nederland niet kennen is dat zodra iemand van de genodigden het Letse woord “rooks” roept, wat zoiets betekent als zuur, moet het bruidspaar elkaar kussen en er wordt dan geteld. Hoe meer tellen hoe zoeter het zuur gaat worden. Met andere woorden hoe beter het gaat worden voor het huwelijk. Dit gaat dus geregeld worden geroepen. Marja en ik hebben in Nederland een soort van levensloop gemaakt voor hun en dit gaan we bekijken op een groot TV scherm, welke staat opgesteld in de kinderruimte.

Hierna gaat het bruidspaar samen met de fotograaf op pad om foto’s te maken en na twee uur komen ze weer terug en moeten zij enkele opdrachten doen welke zijn verstopt in ballonnen. Er moet zelfs nog worden gezongen middels een eigen gecomponeerde tekst op bestaand lied en eerst moet hiervoor een gitaar door hun worden gestemd.

Om zeven uur gaat iedereen aan tafel en iedereen zoekt zijn of haar naamkaartje op om te gaan zitten. Er ontstaat een mooie mix van Nederlanders en Letten. 

Het mooie is dat de aanwezige Letten van onder de veertig allemaal prima Engels kunnen spreken. Met name Evita, die alles keurig in twee talen uitlegt. Mijn complimenten daarvoor.

Na het buffet begint het grote feest. Er is een muziekband aanwezig en er mag worden gedanst. De klapper van de avond is dat René voor zijn Baiba een lied gaat zingen van Mr.Probs en hij begeleid zichzelf op een gitaar van een van de bandleden. Een supergezellig feest ontstaat daarna en zo rond de klok van enen gaan de meeste aanwezigen toch naar bed. Het was een geweldig mooie dag. De zon scheen volop en het was werkelijk een perfect day waaraan niets heeft ontbroken. Via dit verslag wil ik René en Baiba een compliment maken dat zij dit allemaal hebben kunnen organiseren op zo’n afstand en natuurlijk wel met hulp van twee supermensen, Evita en Dace.

Vrijdag 24 augustus

The day after, maar er is niemand die met een superkater aan het ontbijt verschijnt. Wij hebben de afgelopen heerlijk geslapen. Esmee en Tristan hebben bij ons op de kamer geslapen en hebben zelfs het langst geslapen.

Er staat voor iedereen een mooi verzorgd ontbijt klaar en daar wordt goed gebruik van gemaakt. Het is zelfs een soort van Engels ontbijt met scrambled eggs en spek, daarnaast tomaten, komkommer en bretzels. De aardbeienjoghurt ontbreekt zelfs niet.

Na het ontbijt brengen Jacqueline en ik Teun en Hannah naar het treinstation in Cesis. Bij terugkomst is iedereen al aan het inpakken en de een na de ander neemt afscheid. 

Ook wij gaan het kersverse bruidspaar bedanken voor een superdag. We rijden nog even naar de camping of alles er nog staat en dat blijkt dik in orde te zijn.

Wij gaan Jopy naar het vliegveld in Riga brengen, maar gaan nog eerst even kraanvogels spotten in de buurt van de camping.

In Riga aangekomen gaan we nog even een bezoek brengen aan deze mooie stad. Jopy trakteert ons op een etentje in een mooi middeleeuws restaurant.

Daarna is het dan toch echt tijd om haar naar het vliegveld te brengen. Het vervelende is dat zij tot de volgende ochtend vijf uur zich hier moet zien vermaken, want dan vertrekt pas het vliegtuig naar Eindhoven.

Via het centrum van Riga rijden wij weer terug via de A2 naar onze camping in Raiskums. Wij blijven nog twee dagen hier om heerlijk bij te komen van een paar hectische dagen die wij zeker niet hadden willen missen.