4 dagen in Letland

Zondag 19 augustus

Vanmorgen om vijf uur ging de wekker en maar goed ook want een uurtje was onze boot al aangemeerd in Ventspils. Een mooie lange dag voor de boeg. De dag begint bewolkt in Letland en we rijden vanaf de boot richting Riga via de autoweg A10.

Onderweg pakken we enkele keren een zijweg om iets te bekijken. Het eerste wat we tegenkomen is het het Usma meer met een leuk klein houten Lutherse kerk. Daarna komen we in Talsi. Wij vinden hier ook een Lutherse kerk en natuurlijk even binnen kijken. Het is zondagmorgen en de inwoners van Talsi gaan deze morgen naar de kerk. Er wordt al druk gerepeteerd door het koortje.

Tukums is de volgende plaats op onze route. Hier vinden we op een heuvel een 17e eeuws kasteel (Durbe Pils ofwel kasteel Durbe), oorspronkelijk lag hier een nederzetting van de Liven, de oude bewoners van dit deel van Letland. Tukums is ook bekend om zijn weefkunst, maar op zondagmorgen is er niet veel te doen.

Even voorbij Tukums staat het Jaunmoku Pils, een gerenoveerd jachtslot. Hier gaan we even een kop koffie drinken. We hebben contact met de zus van Marja, Jopy. Zij is gisteren in Riga aangekomen voor de komende bruiloft. Zij heeft gisteren en vandaag de stad Riga bezocht. Het is de bedoeling dat wij haar meenemen naar het onderkomen van Jacqueline en Maurice want zij verblijft ook in hun huis tot donderdag.

Wij rijden vanaf het Jaunmoku Pils nog door naar Jurmala, een kustplaats met nog veel Russische invloeden en dat is ook duidelijk te zien. 

In een supermarkt halen we even de boodschappen voor deze dag en Marja stuurt een appje naarJopy om te vragen of zij macaroni met ons mee eet vanavond.

Wij rijden weer verder en een paar kilometer in de auto zoek ik mijn telefoon. Nergens te vinden en ook na bellen met onze andere telefoon, geen gehoor. Conclusie is dat de telefoon ergens in de supermarkt moet liggen. Weer terug naar de supermarkt en wonderwel was deze gevonden en afgegeven aan Igor, de manager. Wat een bofkonten, voor hetzelfde geld was de telefoon weg geweest.

Om half twee staan we op de stoep van Jopy’s hotel en zij rijdt met ons mee naar onze nieuwe camping Alpankans in Raiskums, een paar kilometer van Cesis en van de trouwlocatie Brindisi. De snelweg vanaf Riga is soms nog uit de middeleeuwen met zijn kinderkopjes. Later is de weg niet veel beter dan een lapjesdeken van verschillende soorten asfalt. Wij vinden dat nog veel dorpjes er wat armoedig uitzien. Je kunt echter wel zien dat er geregeld wat nieuws gebouwd of hersteld wordt.

Samen bezoeken we onderweg nog een uniek gebouw in Liepstraupe, een combinatie van kasteel en een kerk . Ook in deze kerk was een dienst aan de gang , we zagen dat de kerkgangers de hostie nog op de tong aangereikt kregen.

Wij komen in de regen aan, maar al snel wordt het droog en het zou een mooie avond worden.

Na de macaroni brengen we Jopy naar Jacqueline en Maurice, zij zitten hier ook enkele kilometers vandaan in een mooi groot huis. Er is wel slaapplek voor twintig mensen.

Op de camping kunnen we eindelijk dan ons kampvuurtje gaan maken en daar maken wij gebruik van. De rest van de avond heerlijk bij het vuurtje met een heerlijk glas rode wijn.

Maandag 20 augustus

Vandaag gaan we de omgeving van de camping verkennen. We gaan een fietstochtje maken rond het meer. Een tochtje van slechts 10 kilometer, maar wel gevarieerd. Onderweg maken we mooie foto’s van het meer waar aan ook onze camping ligt.

Onderweg zoeken we ook nog een paar caches. Toch wel bijzonder dat deze over de hele wereld te vinden zijn. 

We fietsen over een bruggetje met mooie bloemen aan de reling. Hieraan hangt een emmer om deze bloemen water te kunnen geven. Dit laat Marja zich geen twee keer zeggen.

Zelfs een kleine wijngaard ontbreekt niet op deze tocht. We zijn toch wel in Letland?

Op het laatst van ons fietstochtje komen we kraanvogels tegen en een ooievaar. 

In Letland kom je veel ooievaars en kraanvogels tegen, dus zullen dit wel niet de laatste zijn die we zijn tegen gekomen.

In ons dorpje Raiskums hebben we de boodschappen gehaald. In elk dorpje vind je hier nog een dorpswinkel.

Terug op de camping gaan we lekker ons boek lezen. Af en toe valt er een buitje, maar dat maakt het allemaal wel gezellig.

Dinsdag 21 augustus

Vandaag staat een bezoek aan Aluksne en Beja op het programma. In Beja woont de moeder van Baiba en zij heeft vandaag voor ons een boottocht georganiseerd op het meer van Aluksne.

We halen eerst Jopy op bij Jacqueline en Maurice en samen rijden we naar Aluksne. Tijdens een kortdurende stortbui rijden we over de slecht geasfalteerde weg met veel aquaplaning 130 kilometer richting Aluksne. Dit stadje ligt niet zo heel ver weg van de Russische grens. 

Hoe dichter we bij Rusland komen, hoe minder druk het wordt op de autoweg.

Wij hebben van René en Baiba een adres gekregen waar we ons treffen in Aluksne, aan de Skola Iela of wel de Schoolstraat.

Na een warme begroeting gaan we gezamenlijk wandelen langs het meer van Aluksne met als einddoel een mooie uitkijktoren met een geweldig uitzicht over het meer en Aluksne. Onze kleinkinderen waren in no time boven op de toren. Tien jaar geleden  waren wij hier ook al eens geweest, maar het is hier nu geweldig opgeknapt. Een hele mooie omgeving met veel recreatie. Een aanrader om hier eens op vakantie te gaan.

Na de wandeling staat de moeder van Baiba, samen met Isabella ons al op te wachten om de boot op te gaan. Wij zitten nog maar net op de boot of er valt een enorme bui, net op tijd in de boot.

Een mooie boottocht gemaakt en de moeder van Baiba trakteerde ons op champagne en een geweldig eigen gemaakte taart.

Hierna zijn we uitgenodigd om in Beja te komen barbecueën. 

De route daar naartoe is nog elf kilometer, waarvan de laatste vijf over een gravelweg. Ook dit is al veranderd ten opzichte van tien jaar geleden want toen was het bijna vanaf Aluksne alleen maar een gravelweg.

Janis is al bezig met de barbecue als wij aankomen en wij kunnen als het ware meteen aanschuiven. In Beja is alles nog steeds zoals het was, alleen het saunahuisje was er toen nog niet. Tristan is onze gids op het landgoed, hij laat vooral diverse soorten tomaten proeven en kon zo zelf ook hiervan mee bietsen. 

Wij worden gastvrij onthaald aan een welgevulde tafel vol met salades, vlees, tomaten en komkommers uit eigen tuin. Uiteindelijk was het veel te veel eten, maar dat is de gastvrijheid van hun.

We hebben afgesproken dat we graag voor het donker terug willen zijn op de camping en daarom zijn we weer vroeg in de avond terug gereden.

Een geweldig mooie dag hebben we weer achter de rug. We zien elkaar allemaal weer terug op donderdag, want dan is het grote feest van de bruiloft.

Woensdag 22 augustus

We worden wakker met een strakblauwe lucht. Het wordt vandaag mooi weer en een mooie dag om met de fam. Smit en Jopy te gaan kanoën op de rivier de Gauja.

Vanaf de camping kunnen we kano’s huren en wij worden weggebracht en weer opgehaald.

Om 12.00 uur vertrekt de hele familie, maar iemand moet toch op de hond Senna passen? Ik heb mij als vrijwilliger aangemeld om mij met deze taak bezig te houden. 

Vier uur later komt iedereen weer heelhuids terug met mooie verhalen. Ze hebben een 9 kilometer lange tocht gedaan en het had ook niet veel langer moeten zijn. Iedereen heeft morgen spierpijn en dat dan nog wel op de bruiloft.

Na terugkomst gaan Marja en ik naar Brindisi, want daar is de trouwlocatie, het is maar drie 

kilometer van onze camping.

Wij brengen René en Baiba de trouwkleding, want deze hangt al sinds onze vakantie bij ons in de caravan. Het is een geweldig mooie locatie die hun hebben gekozen voor hun trouwfeest.

Inmiddels zijn Jacqueline en Maurice boodschappen wezen doen voor vanavond, want deze avond gaan wij met hun barbecueën op de camping. 

Opnieuw een mooie avond. Voor hun is de vakantie bijna voorbij en wij mogen nog even lekker blijven doorvoeren.

Morgen is dan het hoogtepunt van de vakantie van iedereen; het trouwfeest van René en Baiba. Morgenvroeg moeten de dames al op tijd aanwezig zijn voor de make-up etc., dus iedereen gaat vanavond naar bed.